ادای موفقها رو در نیار
مدت زمان تقریبی مطالعه: ۲ دقیقه
ادای موفقها رو در نیار
مشکل الگو گرفتن از آدمهای موفق اینه که کارهایی که الان میبینی انجام میدن، اون چیزی نیست که اونها رو به اینجا رسونده. و در نتیجه کارهای اشتباهی رو تقلید میکنی.
سه عادت رایج بین آدمهای موفق رو برات میگم، و اینکه چرا برای تو خطرناکه:
وقت دادن: بهای درخواستهای زیاد
یه فرد موفق معمولا وقتش رو دیوانهوار و خیلی دقیق برنامهریزی میکنه. تصورش سخت نیست که مثلا یه خواننده مشهور ۹۰٪ وقتش از چند ماه قبل برای کنسرت و تمرین و مصاحبه برنامهریزی شده باشه.
ولی این چیز خوبی نیست. در واقعیت معمولا چنین فشاری توان آدم رو میگیره؛ و اثر منفیاش اینه که نمیگذاره روی همون چیزی که باعث شهرتش شده وقت بگذاره، مثلا روی تمرین و ساختن آهنگ.
چنین برنامهٔ سختی دقیقا چیزیه که بهتره ازش دوری کنی؛ چون آزادی انجام کاری که دلت میخواد یکی از مهمترین سرمایههای آدم در راه موفقیته. یه زمان آزاد و بدون مزاحمت دقیقا چیزیه که بهت اجازه میده روی موسیقیات / کتابت / سلامتیات / کسبوکارت وقت بگذاری. پس برای پر کردن تقویمت عجله نکن.
غرور: دست به سر کردن دیگران
هرچقدر کسی موفقتر بشه، بیشتر مجبور میشه که دست رد به سینهٔ دیگران بزنه. یه محاسبه ساده است: وقت آدم همراه موفقیتش رشد نمیکنه. یه رییسجمهور نمیتونه نصف روزش رو به درخواستهای مردمی بگذرونه، و اصلا کارش این نیست.
اما بیشتر این آدمها قبل از رسیدن به موفقیت زیاد، کمتر کسی رو رد میکردن. و هر فرصتی رو غنیمت میدونستن. در واقع اینقدر در شانس و فرصت رو کوبیدن تا به چیزی که میخواستن رسیدن.
موفقیت باعث میشه که این روش خطرناک و پرهزینه بشه، و برای همین دیوارها بلندتر میشه. اما در راه رسیدن به این نقطه نباید در ناامید کردن و دست رد زدن به سینهٔ دیگران عجول بود. هیچکس تا به حال به تنهایی موفق نشده.
محافظت: لزوم دفاع از چیزی که داری
هر چقدر بیشتر اوج بگیری، بیشتر از سقوط میترسی.
و بیدلیل هم نیست. اسم بزرگ مثل آهنربا انواع آدمهای سوءاستفادهگر و فرصتطلب و کلاهبردار و دزد رو به خودش جلب میکنه. موفقیت یه سیبل بزرگ و قشنگ پشتت میکشه.
اما محافظهکاری برای شروع ذهنیت مسمومیه. اگر حاضر نباشی قربانی کنی، ریسک کنی، تقریبا غیرممکنه بتونی به موفقیتی برسی. در واقع معمولا همین حرکت با اراده و بیباکانه است که باعث موفقیت میشه.
ولی وقتی از نردبان موفقیت بالا بری، قاعدهٔ بازی عوض میشه. اشتباه اینه که تصور کنی میتونی به یه روش ثابت از اول تا آخر این بازی رو بری.
راستش، ایستادن در پلهٔ اول نردبان یه حسن بزرگ داره: تو هنوز هیچکدوم از این مشکلات رو نداری. پس برای گرفتار کردن خودت عجله نکن.
منبع: OliverEmberton